August 10, 2025
3 min read
Η ανάλυση των ρυθμιστικών πλαισίων αποκαλύπτει ότι δεν υπόκεινται όλα τα cookies στις ίδιες απαιτήσεις συναίνεσης. Η Οδηγία για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες (Οδηγία 2002/58/ΕΚ), που συχνά αναφέρεται ως ο «νόμος της ΕΕ για τα cookies», διακρίνει σαφώς μεταξύ των απολύτως απαραίτητων cookies και άλλων τύπων cookies. Σύμφωνα με το άρθρο 5(3), “δεν απαιτείται συναίνεση για την τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση που είναι απολύτως απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό της παροχής μιας συγκεκριμένης υπηρεσίας που ζητείται ρητά από τον συνδρομητή ή τον χρήστη.”
Η εμπειρική έρευνα των πρακτικών των ιστοτόπων επιβεβαιώνει ότι τα απολύτως απαραίτητα cookies—αυτά που απαιτούνται για βασικές λειτουργίες όπως η διαχείριση της περιόδου σύνδεσης, τα καλάθια αγορών και οι λειτουργίες ασφαλείας— αναπτύσσονται συνήθως χωρίς τη ρητή συγκατάθεση του χρήστη. Για παράδειγμα, τα διακριτικά ελέγχου ταυτότητας σύνδεσης και τα cookies διατήρησης του καλαθιού αγορών εμπίπτουν σε αυτήν την εξαίρεση. Αυτά τα ευρήματα συνάδουν με τις κατευθυντήριες γραμμές που εκδίδονται από τις ρυθμιστικές αρχές, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων (EDPB, 2020), το οποίο δηλώνει:
Αντιθέτως, τα cookies που χρησιμοποιούνται για αναλύσεις, διαφήμιση ή εξατομίκευση δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για την εξαίρεση και, ως εκ τούτου, απαιτούν προηγούμενη εν επιγνώσει συναίνεση από τους χρήστες. Αυτός ο διαχωρισμός υποστηρίζεται ρητά από το άρθρο 6 του GDPR, το οποίο επιβάλλει μια νόμιμη βάση για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, η οποία ενισχύεται περαιτέρω από την αιτιολογική σκέψη 30, η οποία αναγνωρίζει τα διαδικτυακά αναγνωριστικά ως δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.
Μια επισκόπηση των εθνικών εφαρμογών (π.χ. οι κανονισμοί του Ηνωμένου Βασιλείου για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των ηλεκτρονικών επικοινωνιών—PECR, οι κατευθυντήριες γραμμές της γαλλικής CNIL) επιβεβαιώνει μια συνεπή προσέγγιση:
Οι πρακτικές εκτιμήσεις αντικτύπου υποδεικνύουν ότι οι περισσότεροι ιστότοποι αναπτύσσουν πλέον banners για cookies που διακρίνουν μεταξύ απαραίτητων και μη απαραίτητων cookies, προσφέροντας λεπτομερείς ελέγχους στους χρήστες. Αυτή η προσέγγιση ελαχιστοποιεί τους κινδύνους συμμόρφωσης και ευθυγραμμίζεται με τις ρυθμιστικές προσδοκίες.
Συνοπτικά, η ρυθμιστική ανάλυση και η παρατηρούμενη πρακτική υποστηρίζουν το συμπέρασμα:
Αυτή η διάκριση αποτελεί πλέον συνήθη πρακτική στις στρατηγικές συμμόρφωσης σε όλες τις δικαιοδοσίες που διέπονται από την οδηγία για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες και τον GDPR.
