August 9, 2025
2 min read
Η ανάλυση της εγκυρότητας της συγκατάθεσης βάσει του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (GDPR) αποκαλύπτει ότι τα προεπιλεγμένα πλαίσια δεν συνιστούν έγκυρη συγκατάθεση. Σύμφωνα με την Αιτιολογική Σκέψη 32 του GDPR, η συγκατάθεση πρέπει να είναι:
και να απαιτεί μια σαφή θετική ενέργεια από το υποκείμενο των δεδομένων (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συμβούλιο, 2016). Αυτό συνεπάγεται ευθέως ότι οι παθητικές ενέργειες, όπως τα προεπιλεγμένα πλαίσια ή η αδράνεια του χρήστη, δεν πληρούν αυτά τα πρότυπα.
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) έχει ενισχύσει αυτή την ερμηνεία μέσω δικαστικών αποφάσεων:
Οι συνέπειες είναι ότι οι οργανισμοί που βασίζονται σε προεπιλεγμένα πλαίσια για τη συγκατάθεση επεξεργασίας δεδομένων παραβιάζουν τις απαιτήσεις του GDPR. Η ενεργή επιλογή του υποκειμένου των δεδομένων να συναινέσει πρέπει να αποδεικνύεται με μια ενέργεια opt-in, εξαλείφοντας την αμφισημία και διασφαλίζοντας τη συμμόρφωση.
Αυτό ευθυγραμμίζεται με την ακαδημαϊκή ομοφωνία που τονίζει τη σημασία των ρητών θετικών μηχανισμών συγκατάθεσης για την ενίσχυση της αυτονομίας και του ελέγχου των χρηστών επί των προσωπικών τους δεδομένων (Wright & Kreissl, 2020). Επιπλέον, εμπειρικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα προεπιλεγμένα πλαίσια:
Συνοπτικά, τα προεπιλεγμένα πλαίσια παραβιάζουν τα πρότυπα του GDPR για έγκυρη συγκατάθεση. Τα νομικά και ακαδημαϊκά στοιχεία υποστηρίζουν την απαίτηση για ρητή, θετική ενέργεια του χρήστη για τη θεμελίωση της νόμιμης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων.