کوکیهای ردیابی سازوکار اصلی هستند که وبسایتها از طریق آن فعالیت کاربران را نظارت میکنند و با بازدید از سایت، فایلهای متنی کوچکی را در دستگاههای کاربران ذخیره میکنند. دادههایی که معمولاً ثبت میشوند شامل آدرسهای IP، بازدید از صفحات، مدت زمان جلسات و مسیرهای پیمایش است. تحلیل این نقاط داده سه نتیجه اصلی را نشان میدهد:
- شخصیسازی بهبودیافته: کوکیهای ردیابی تحویل محتوای سفارشیشده را تسهیل میکنند. برای مثال، Zhou et al. (2019) نشان میدهند که الگوریتمهای شخصیسازی متکی بر کوکیها، معیارهای رضایت و تعامل کاربر را ۱۵ تا ۳۰ درصد بهبود میبخشند.
- تبلیغات بهینهسازیشده: کمپینهای تبلیغاتی هدفمند، که با دادههای کوکی کار میکنند، نرخ کلیک و تبدیل بالاتری را نشان میدهند. یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ گزارش میدهد که «هدفگیری تبلیغاتی مبتنی بر کوکی، بازگشت سرمایه (ROI) را تا ۵۰ درصد در مقایسه با کمپینهای غیرهدفمند افزایش میدهد».
- سنجش عملکرد سایت: کوکیها تحلیلهای دقیق سایت را امکانپذیر میسازند، محتوای با عملکرد بالا و پایین را شناسایی کرده و بهبودهای تکراری سایت را اطلاعرسانی میکنند (Kumar & Reinartz, 2016).
با این حال، تحقیقات تجربی مبادلات قابل توجهی در زمینه حریم خصوصی را برجسته میکنند:
- کاربران نگرانی فزایندهای را در مورد ردیابی مداوم رفتار آنلاین خود فراتر از وبسایت مبدأ ابراز میکنند — پدیدهای که «ردیابی شخص ثالث» نامیده میشود.
- پاسخهای نظارتی مانند GDPR اتحادیه اروپا (EU) بر نگرانی روزافزون در مورد رضایت کاربر و حفاظت از دادهها تأکید دارند (Voigt & von dem Bussche, 2017).
خلاصه یافتههای کلیدی:
- مزایا: بهبود تجربه کاربری، تبلیغات مؤثرتر، تحلیلهای کاربردی.
- نگرانیها: پتانسیل نقض حریم خصوصی، عدم شفافیت، و خطر سوءاستفاده یا به اشتراکگذاری غیرمجاز دادهها.
تعادل بین سودمندی و حریم خصوصی پویا باقی میماند و توسط هنجارهای در حال تحول و چارچوبهای قانونی شکل میگیرد.