August 9, 2025
2 min read
محاسبات چندجانبه (MPC) یک روش رمزنگاری است که به چندین طرف امکان می‌دهد تا به طور مشترک یک تابع را بر روی ورودی‌های خود محاسبه کنند و در عین حال آن ورودی‌ها را خصوصی نگه دارند. اهداف اصلی پروتکل‌های MPC صحت و حریم خصوصی است: به این معنا که اطمینان حاصل شود خروجی دقیق است و هیچ طرفی اطلاعات اضافی در مورد ورودی‌های دیگران، فراتر از نتیجه نهایی، به دست نمی‌آورد.
ویژگی‌های کلیدی شناسایی‌شده در ادبیات فنی شامل موارد زیر است:
این ویژگی‌ها در آثار بنیادینی مانند Yao (1982) و Goldreich، Micali و Wigderson (1987)، که پروتکل‌های ارزیابی تابع امن را رسمی‌سازی کردند، به طور دقیق مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
کاربردها اهمیت عملی MPC را در سناریوهای حافظ حریم خصوصی نشان می‌دهند. به عنوان مثال، در امنیت کیف پول دیجیتال، MPC با تقسیم کلیدهای خصوصی به سهم‌هایی که بین چندین دستگاه یا نهاد توزیع می‌شوند، حفاظت را تقویت می‌کند و از وجود هرگونه نقطه شکست منفرد جلوگیری می‌کند. این رویکرد در مطالعات اخیر در مورد ادغام رمزنگاری آستانه‌ای با چارچوب‌های MPC مستند شده است.
پروتکل‌های MPC به اولیه‌های رمزنگاری مختلفی مانند اشتراک‌گذاری راز، رمزگذاری هم‌ریخت و اثبات‌های دانش صفر متکی هستند. ترکیب آن‌ها تضمین می‌کند که محاسبات بدون افشای حالات میانی یا ورودی‌ها پیش می‌روند و محرمانگی را در سراسر فرآیند حفظ می‌کنند. پیچیدگی پیاده‌سازی با توجه به مدل تهدید - دشمنان صادق اما کنجکاو در مقابل دشمنان مخرب - متفاوت است و بر انتخاب‌های طراحی پروتکل تأثیر می‌گذارد.
ارزیابی‌های تجربی نشان می‌دهد که طرح‌های MPC می‌توانند برای محاسبات با مقیاس محدود به عملکرد عملی دست یابند، اما اغلب در مقایسه با محاسبات غیرامن، سربار به همراه دارند. این بده‌بستان بین تضمین‌های امنیتی و کارایی همچنان یک تمرکز اصلی در تحقیقات است.
به طور خلاصه، MPC یک چارچوب قوی برای همکاری چندجانبه امن فراهم می‌کند که الزامات سختگیرانه حریم خصوصی را با صحت محاسباتی متعادل می‌سازد. پذیرش روزافزون آن در حوزه‌های حساس، اهمیت آن را به عنوان ابزاری برای ایجاد اعتماد در سیستم‌های توزیع‌شده بدون افشای متمرکز داده‌ها، برجسته می‌کند.
