قانون خدمات دیجیتال چیست؟

قانون خدمات دیجیتال (DSA) یک چارچوب نظارتی جامع است که توسط اتحادیه اروپا برای استانداردسازی قوانین حاکم بر واسطه‌ها و پلتفرم‌های آنلاین وضع شده است. هدف اصلی آن ایجاد «یک چارچوب واحد و یکپارچه در سراسر اتحادیه اروپا» برای خدمات دیجیتالی است که ارتباط بین مصرف‌کنندگان و کالاها، خدمات یا محتوا را تسهیل می‌کند (کمیسیون اروپا، ۲۰۲۲). این دامنه شامل بازارهای آنلاین، پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، موتورهای جستجو، ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی و خدمات رایانش ابری است.

قانون DSA تعهدات حیاتی را بر عهده ارائه‌دهندگان خدمات دیجیتال می‌گذارد و بر شفافیت و توانمندسازی کاربران تأکید می‌کند. ارائه‌دهندگان باید شیوه‌های جمع‌آوری و استفاده از داده‌های خود را به وضوح افشا کنند و ابزارهایی برای مدیریت داده‌هایشان در اختیار کاربران قرار دهند. این مقررات با هدف کاهش فعالیت‌های غیرقانونی و مضر آنلاین، از جمله موارد زیر، تدوین شده است:

• تجارت کالاها و خدمات تقلبی
• انتشار اطلاعات نادرست

در مورد جدول زمانی اجرا، قانون DSA در ابتدا از اوت ۲۰۲۳ برای ۱۹ ارائه‌دهنده بزرگ خدمات دیجیتال که توسط کمیسیون اروپا شناسایی شده‌اند، اعمال می‌شود. رعایت کامل تا تاریخ ۱۷ فوریه ۲۰۲۴ برای تمام پلتفرم‌هایی که در حوزه قضایی آن قرار می‌گیرند، الزامی است (کمیسیون اروپا، ۲۰۲۳).

قانون DSA در کنار قانون بازارهای دیجیتال (DMA) عمل می‌کند و بخشی از بسته خدمات دیجیتال گسترده‌تر کمیسیون اروپا را تشکیل می‌دهد. این مقررات در کنار هم قصد دارند «یک زمین بازی برابر برای تقویت نوآوری، رشد و رقابت‌پذیری» در اقتصاد دیجیتال اتحادیه اروپا و در سطح جهانی ایجاد کنند (کمیسیون اروپا، ۲۰۲۲).

نتایج کلیدی مشاهده‌شده عبارتند از:

• افزایش شفافیت حقوقی برای واسطه‌های دیجیتالی که در چندین کشور عضو اتحادیه اروپا فعالیت می‌کنند.
• تقویت حقوق کاربران در زمینه کنترل داده‌ها و شفافیت.
• تقویت سازوکارها برای مقابله با محتوای غیرقانونی و شیوه‌های تجاری ناعادلانه آنلاین.

قانون DSA گامی مهم در جهت هماهنگ‌سازی حاکمیت دیجیتال در اتحادیه اروپا محسوب می‌شود که پیامدهای بالقوه‌ای برای چارچوب‌های سیاست‌گذاری دیجیتال جهانی دارد (Marsden، ۲۰۲۳).