August 9, 2025
2 min read
Analyse van de bewaartermijn van cookies toont twee primaire categorieën aan: sessiecookies en permanente cookies. Sessiecookies zijn ontworpen voor kortetermijnopslag van gegevens, zoals authenticatiestatussen of de inhoud van een winkelwagentje, en worden doorgaans verwijderd wanneer de gebruiker zijn browservenster sluit. Het browserspecifieke gedrag beïnvloedt echter deze duur; de sessieherstel-functie van Chrome kan bijvoorbeeld de levensduur van sessiecookies verlengen als een sessie na het sluiten wordt hersteld (Schaub et al., 2017)[^1].
Permanente cookies blijven opgeslagen op het apparaat van de gebruiker na de huidige sessie. De bewaartermijn wordt bepaald door het Expires
- of Max-Age
-attribuut dat door de website wordt ingesteld. Empirische analyse toont aan dat permanente cookies kunnen blijven bestaan voor perioden die variëren van enkele maanden tot meerdere jaren, afhankelijk van de configuratie van het domein. Bijvoorbeeld:
De daadwerkelijke bewaartijd is afhankelijk van ingrijpen door de gebruiker; het verwijderen van cookies via browserinstellingen of tools van derden heeft voorrang op de ingestelde vervaldatums. Daarnaast hebben regelgevingen zoals GDPR en CCPA sommige diensten ertoe aangezet om kortere standaard bewaartermijnen te implementeren.
Inspectietools in browsers bieden gedetailleerd inzicht in de levensduur van individuele cookies, waardoor gebruikers en onderzoekers vervaldatums en andere attributen kunnen verifiëren. Studies bevestigen een aanzienlijke inconsistentie in de levensduur van cookies tussen verschillende sites en sectoren (Matic et al., 2022)[^3]:
De bevindingen benadrukken het belang van inzicht in zowel de technische instellingen als de veranderende wettelijke vereisten voor de bewaartermijn van cookies.