August 11, 2025
2 min read
Zautomatyzowane podejmowanie decyzji (ADM) zgodnie z ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych (RODO) jest definiowane jako każda decyzja podjęta bez interwencji człowieka za pomocą środków technologicznych, takich jak algorytmy czy sztuczna inteligencja. Przykłady obejmują zautomatyzowane rekomendacje produktów oraz algorytmiczne wykrywanie oszustw w bankowości. Zgodnie z Artykułem 22 RODO, osoby fizyczne („osoby, których dane dotyczą”) posiadają prawo do tego, by nie podlegać decyzji, która opiera się wyłącznie na zautomatyzowanym przetwarzaniu, w tym profilowaniu, zwłaszcza jeśli takie decyzje wywołują wobec nich skutki prawne lub w podobny sposób istotnie na nie wpływają.
Trzy główne podstawy, na których ADM jest dozwolone:
Zaobserwowano następujące implikacje prawne i praktyczne:
Podsumowując, RODO ogranicza ADM, które wywołuje istotne skutki, chyba że spełnione są rygorystyczne warunki prawne i wdrożone są wyraźne zabezpieczenia. Literatura podkreśla bieżące wyzwania w operacjonalizacji tych zabezpieczeń i zapewnieniu znaczącego nadzoru ludzkiego.